Vraagbaak Wet voorkeursrecht gemeenten 2011

Samenvatting

De per 1 januari 1985 in werking getreden Wet voorkeursrecht gemeenten heeft in haar ruim 25-jarig bestaan belangrijke ontwikkelingen doorgemaakt. Was haar reikwijdte aanvankelijk beperkt tot de daartoe aangewezen stadsvernieuwingsgebieden, thans kunnen alle gemeenten en provincies alsook het Rijk gebruik maken van de bevoegdheid om al in een vroeg stadium van ruimtelijke planvorming een voorkeursrecht te vestigen op gronden om daarmee de eigen positie op de grondmarkt te verstevigen met het oog op de realisatie van het ruimtelijkeordeningsbeleid.Door de jaren heen heeft deze wet zich in een grote populariteit aan overheidszijde mogen verheugen. Logischerwijs kan de toepassing van de wet in de private sector (grondeigenaren en projectontwikkelaars) op aanmerkelijk minder enthousiasme rekenen. ... De kern van het voorkeursrecht wordt immers gevormd door het principeverbod om de aangewezen grond aan een ander dan de voorkeursgerechtigde overheid te vervreemden.De Wet is complex en moeilijk toegankelijk voor diegenen die niet dagelijks met het onderwerp van doen hebben. Maar ook voor de professionals werpt de toepassing van de wet keer op keer vragen op die slechts voor een deel op basis van de parlementaire geschiedenis en/of de jurisprudentie zijn te beantwoorden.Door middel van antwoorden op bijna 300 vragen is getracht inzicht te bieden in de achtergronden, het doel en de praktische toepassing van de wet. Zowel de publiekrechtelijke als de privaatrechtelijke aspecten van het onderwerp komen uitgebreid aan bod. Ruime aandacht is besteed aan specifieke deelonderwerpen als de vrijstelling van de aanbiedingsplicht op grond van zogeheten anterieure koop(optie)overeenkomsten, de toezichthoudende rol van de notaris en de nietigverklaring van rechtshandelingen die aan een ongestoorde uitoefening van het voorkeursrecht in de weg staan.Door de praktijkgerichte invalshoek is de Vraagbaak Wet voorkeursrecht gemeenten een aanrader voor zowel medewerkers van gemeenten, provincies en het Ministerie van Infrastructuur en Milieu, als projectontwikkelaars, advocaten, notarissen en adviseurs, en niet te vergeten de grondeigenaren en beperkt gerechtigden die met een voorkeursrecht worden geconfronteerd.