Het integriteitsbeleid van de Nederlandse politie

Samenvatting

De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie & Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie. Politie & Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepaste wetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid, de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting van onderzoeksrapporten en -resultaten in politiepraktijk, beleid en opleiding. Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen, modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijn voor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verricht in het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit van Politie & Wetenschap. Integriteit is een van de ... kernwaarden van de politie en mede daarom een belangrijk onderzoeksthema. In de achterliggende jaren is onderzoek gedaan naar integriteitsschendingen en dilemma's. In de huidige studie staat het integriteitsbeleid centraal. Inhoud en organisatorische vormgeving van het integriteitsbeleid van de Nederlandse politie worden in kaart gebracht en beoordeeld op basis van bestaande wetenschappelijke kennis over de werking van beleidsinstrumenten en -strategieën. Nader wordt ingezoomd op het integriteitsbeleid van de korpsen Amsterdam-Amstelland, Drenthe, Midden- en West-Brabant en Rotterdam-Rijnmond. Daaraan vooraf gaat een uitgebreid theoretisch overzicht van de visies, instrumenten en middelen die een rol spelen bij een effectief integriteitsbeleid. De studie laat zien dat integriteit hoog op de agenda van de Nederlandse politie staat, maar dat het integriteitsbeleid zich kenmerkt door grote inhoudelijke verscheidenheid. Dit begint al bij de interpretatie van het begrip 'integriteit', maar het manifesteert zich ook in de keuze van instrumenten en gehanteerde uitvoeringsstrategieën. De auteur onderscheidt een vijftal vormen van beleid, die onderling fundamenteel verschillen, ondermeer wat betreft te verwachten (duurzaamheid van) effecten. Drie veelvoorkomende instrumenten zijn dilemmatrainingen, het opstellen van codes en het vaststellen van kernwaarden. Een instrument in opkomst is het vertellen van verhalen. De effectiviteit van deze instrumenten is evenwel niet zonder meer gegeven (er is geen 'beste koop'), maar hangt af van hun invulling, hun gebruik en de wijze waarop erover wordt gecommuniceerd. In het slothoofdstuk wordt evaluerend ingegaan op de grote variëteit in beleid, met bijzondere aandacht voor de organisatorische vormgeving, de onderbouwing en de strategieontwikkeling. De auteur concludeert dat het de kunst is een goede mix te vinden tussen enerzijds landelijke basisafspraken over integriteit en integriteitsbeleid bij de politie en anderzijds een verdere regionale inkleuring