De frontlinie van opsporing en handhaving

Samenvatting

De reeks politiewetenschap is een uitgave van het onderzoeksprogramma Politie & Wetenschap. Dat is een zelfstandig onderdeel van het Kenniscentrum van de politieacademie en beoogt een stimulans te geven aan zowel kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid als de daadwerkelijke benuttig daarvan in praktijk, beleid en opleiding. Publicaties in de reeks betreffen in het algemeen studies et een meer theoretisch verkennend of beschouwend karakter. Uit onderzoek is gebleken dat veel beroepsgroepen met instrumenteel geweld en intimidatie wordt geconfronteerd door klanten die daarmee voorrechten willen verwerven of in stand houden. Daartoe behoren functionarissen die werkzaam zijn in de opsporing of handhaving. Zij worden ook geconfronteerd met bedreigingen en intimidatie met een neer ... stelselmatig karakter. Dat kan vergaande consequenties hebben voor zowel de betrokken functionarissen als de integriteit van hun taakuitoefening. In deze studie wordt voor het eerst in kaart gebracht hoe vaak, in welke situaties en met welke gevolgen twee beroepsgroepen, politie- en gemeentefunctionarissen worden geconfronteerd met dreiging en intimidatie als onderdeel vaan een bewuste strategie van burgers. Concreet gaat het daarbij om situaties waarin burgers stelselmatig en doelmatig serieuze bedreigingen uiten in de richting van gemeentelijke en politiefunctionarissen om daarmee voorrechten te behouden of af te dwingen. Aan de hand van een enquête onder bijna 4000 respondenten en aanvullende, verdiepende casusgerichte interview wordt zowel inzicht verkregen in de omvang van de problematiek als in het spel van actie en reactie tussen burger en overheid, en de gevolgen die dat kan hebben voor betrokkenen. Tevens is gezocht naar aanknopingspunten om effectief tegengas te kunnen geven in dit soort dreigingsituaties. Daarvoor is het noodzakelijk dat gerichte bedreigingen niet langer worden gezien als op zichzelf staande incidenten die vooral de betrokken functionaris aangaan, maar als een institutioneel probleem dat om een systematische en structurele organisatorisch aanpak vraagt. Het rapport sluit af met een aantal aanbevelingen in die richting.