Woonnood in Vlaanderen. Feiten / mythen / voorstellen (BE)

Samenvatting

De Vlaamse Wooncode stipuleert dat het woonbeleid bijzondere aandacht moet schenken aan de meest behoeftige gezinnen en alleenstaanden. Dit boek toont aan dat het recht op wonen lang niet voor iedereen in Vlaanderen gerealiseerd is en zeker niet voor de meest kwetsbaren. De toestand is er de voorbije tien jaar ook niet op verbeterd. Integendeel. De situatie is ernstig. In België/Vlaanderen is de beleidsmix inzake wonen altijd al gedomineerd door marktwerking en eigendomspromotie. Dit heeft ertoe geleid dat almaar meer huishoudens eigenaar werden van een steeds grotere en betere woning en dit tot hun grote tevredenheid. Dit boek laat een ander beeld zien. Na een lange periode van gestage vooruitgang is de trend gekeerd. Voor het eerst is het aandeel eigenaars gedaald. Om en bij één miljoen wo ...ningen behoeft een flinke opknapbeurt en meer mensen dan tien jaar geleden kunnen na het betalen van hun woonkosten geen fatsoenlijk leven meer leiden. De problemen uiten zich onder meer via lange wachtlijsten voor woonalternatieven. Ook is de zoektocht naar een woning voor een grote groep mensen geen sinecure. Mensen die de gevangenis, een psychiatrische inrichting of een instelling van de bijzondere jeugdzorg verlaten, wacht vaak een weinig vruchtbare helletocht. Dat het realiseren van een stabiele woonsituatie geen evidentie is maar een langzaam proces waarbij verschillende persoonlijke en omgevingsfactoren van belang zijn, komt expliciet aan het licht bij dak- en thuisloosheid. Bovendien is discriminatie terug van nooit weggeweest. Om een verdere achteruitgang te vermijden én de woonnood te lenigen, moeten de fundamenten van het beleid veranderen. Daarom presenteert dit boek niet alleen analyses maar ook krijtlijnen voor een doortastend woonbeleid dat aangepast is aan de sociale, economische en ecologische uitdagingen van de 21e eeuw. Over de auteur(s): De samenstellers, Pascal De Decker, Bruno Meeus, Isabelle Pannecoucke, Elise Schillebeeckx, Jana Verstraete en Emma Volckaert, zijn allen verbonden aan de onderzoeksgroep HaUS - Housing and Urban Studies, van de Faculteit Architectuur, KU Leuven. Hebben meegewerkt: Nele Aernouts, Ympkje Albeda, Erik Buyst, Filip Canfyn, Pieter Cools, Sven Damen, Pascal Debruyne, Anika Depraetere, Caroline Dewilde, Peter Dierinck, Koen Hermans, Kristof Heylen, Bernard Hubeau, Phillippe Janssens, Marie Le Roy, Maarten Loopmans, Eva Meys, Marjan Moris, Stijn Oosterlynck, Filip Rogiers, Michael Ryckewaert, Kaat Segers, Ann-Sofie Smetcoren, Freek Spinnewijn, Stijn Tormans, Katrien Tratsaert, Joke Vandenabeele, Nina Van Acker, Pol Van Damme, Katleen Van den Broeck, Barbara Van Dyck, Marieke Van Hyfte, Sabrine Vanslembrouck, Lieve Vanderstraeten, David Van Vooren, Frank Vastmans, Els Vervloesem en Elias Vlerick.