Heimwee naar de Pinkstertuin

Samenvatting

Sylvia had al als heel jong meisje ervaringen, die zij als vanzelfsprekend beleefde, maar waarvan ze later ontdekte dat dat voor anderen helemaal niet zo vanzelfsprekend was. Ze besloot al snel, er maar niet over te praten. Want hoe moest ze uitleggen dat ze als kind al wist, dat ze eerder ergens anders had geleefd? En hoe kon ze verklaren dat er vaak een man met een witte sik bij haar was, die ze Jezaibel noemde? Om nog maar te zwijgen van haar tweelingziel Ramon, haar geestelijke vriend, die haar begreep als geen ander, maar altijd ongrijpbaar bleef? Diep van binnen voelde ze een hartverscheurend heimwee, naar de Pinkstertuin in de sferen, waar ze eens had gewoond en waar ze danste in het gras.Haar begeleiders brengen haar vaak in verwarring. Waarom voelt ze ze soms wel en soms niet? Hoe ... kan het dat ze haar verbluffende dingen laten zien die precies blijken te kloppen? Toen ze wat ouder werd, nam ze toch langzaam maar zeker een paar mensen in vertrouwen. Maar meestal geloofden ze haar niet en noemden ze de beelden die zij zag hallucinaties of fantasie.Dit boek beschrijft Sylvia's worsteling met haar eigen gevoeligheid. Hoe ze haar balans kwijtraakte tussen datgene wat men haar vertelde en de beelden die zij zelf zag. Hoe kon ze haar logica en haar gevoeligheid rijmen? Ze raakte steeds verder verstrikt in haar eigen gevoelens. Er ontstond in haar een innerlijk conflict en een gevecht om voor alles een juiste plek te vinden. Ze verloor het geloof in haarzelf, maar ook in de ander. Open en zonder schaamte laat ze zien hoe ze de weg kwijtraakte en hoe ze hem terugvond via de weg van eenvoud en bescheidenheid en bovenal acceptatie van haarzelf en haar bijzondere vermogens. Nu durft ze zichzelf te zijn, zonder valse schaamte, ongepaste trots of poespas.Dit boek is niet zomaar een levensverhaal. Het geeft daarnaast heel veel informatie over de spirituele wereld. Door haar duidelijke uitleg brengt Sylvia deze wereld een stuk dichterbij.