Het nieuwe heilige

Samenvatting

Soms lijkt het bijna alsof de duvel er mee speelt; godsdiensten met een vriendelijk, sociaal en beschaafd gezicht, à la dr Jekyll, vallen vroeger of later door de mand doordat ze ook een Mr Hyde gezicht blijken te bezitten. Stukken minder prettig om naar te kijken en bepaald geen zegen voor de samenleving. In Het Nieuwe Heilige wordt beschreven hoe de oorzaak van deze Januskop van godsdiensten voor een niet onbelangrijk deel zijn oorsprong vindt in de wijze waarop tegen de ervaring van het Heilige wordt aangekeken. Zij is altijd op zijn minst ook eng, dwingend en om knikkende knieën van te krijgen; ideaal voedsel voor blinde gehoorzaamheid ... en fanatisme. Kan het ook anders? Chris de Valk gelooft van wel. Aangezien de ervaring van het Heilige met de mens gegeven is en dus nooit zal verdwijnen, bewijzen we onszelf een dienst door haar opnieuw te ijken, anders te leren interpreteren. Het is pure winst, wanneer we sacrale ogenblikken in ons leven niet langer in verband brengen met zo\'n diepe angst dat we gaan bewegen als marionetten, louter uiterlijke plechtstatigheden, die foutloos moeten worden voltrokken, vormen van ernst waar geen lachje af kan. In Het Nieuwe Heilige wordt afscheid genomen van deze insteek. Chris de Valk schetst hoeveel constructiever het zou worden en ook veel meer in overeenstemming met de ervaring van het Heilige zelf, als we haar op een nieuwe, meer open en vrijere wijze zouden ondergaan. Hij geeft daarbij het voorbeeld van een kind dat spontaan vol verwondering is. Spelenderwijs, met vallen en opstaan, moedigt het ons aan ons eigen leven ook weer als spel te herkennen en vorm te geven. Helen, spelen en zich verwonderen; Het Nieuwe Heilige in een notendop.Chris de Valk is dichter en pastor. Van zijn hand verschenen eerder: Muzikale theatervoorstellingen Narrenslee (2005), Kinderspel (2007) Intrada, Heerenveen, www.intradamusic.nl Poëzie: Dichter op de huid(2010), Lichtscherven(2012) Elikser, Leeuwarden , www.elikser.nl