M.B. Rost van Tonningen (1852-1927)

Samenvatting

F.J.A.M. van der Helm (1956) heeft na het doorlopen van de middelbare school economie en kerkgeschiedenis gestudeerd, waarbij de Moderne Devotie van Geert Grote (1340-1384) zijn bijzondere aandacht had. In 1980 leerde hij - door toeval - mevrouw F.S. Rost van Tonningen-Heubel kennen, waarmee een hechte en levenslange vriendschap ontstond, die resulteerde in gemeenschappelijke bewerking en vervolgens overdracht van haar privéarchief. In 1997 wist hij de vooraanstaande familie Rost van Tonningen te laten opnemen in het Nederland\'s Patriciaat. Luitenant-generaal Marinus Bernardus Rost van Tonningen (1852- 1927) was één van de velen in een lange reeks commandanten van het Koninklijk Nederlandsch-Indische Leger. In 1907 verkreeg hij als adjudant in buitengewone ... dienst van H.M. de Koningin deze verantwoordelijke functie, die hij twee jaar vol tevredenheid zou vervullen. Vervolgens ging hij met pensioen; hij had bijna veertig jaar als militair in de tropen gewerkt. Na een officiersopleiding bij de KMA te Breda vertrok Rost van Tonningen in 1872 naar de Oost. Het boek beoogt zeker geen biografie te zijn, doch geeft een beeld van het privéleven van deze vooraanstaande militair, zoals dat is opgemaakt uit niet eerder aangehaalde bronnen uit zijn privéarchief. Zijn geboorte te Paramaribo, waar zijn vader als officier werkzaam was, zijn leven als puber op Sint Eustatius, waarvan zijn vader gezaghebber was tot zijn familieleven met zijn vrouw jkvr Meinouda van den Bosch, worden in dit boek geschilderd. We vernemen zijn visie op de bloedige Lombokexpeditie, waarvan hij deel uitmaakte en zijn diverse krijgshandelingen in de Atjehoorlog, waarvoor hij koninklijk werd onderscheiden met de Militaire Willems-Orde. We leven mee met het gezin, dat trots is op hun vader en zien zijn relatie met gouverneur Van Heutsz. Immer doortastend, soms zwijgzaam, maar altijd sociaal bewogen, zo kunnen we deze Lombokcommandant het best typeren. Een vastberaden man, die zich uiteindelijk meer thuisvoelde bij zijn vrouw en kinderen dan op het slachtveld.